ฮาร์วีย์ คุชชิงเกิดเมื่อปี ค.ศ. 1869 ที่เมืองคลีฟแลนด์ รัฐโอไฮโอ เป็นบุตรคนสุดท้องจากทั้งหมด 10 คนของเฮนรี เคิร์ก คุชชิงและเบตซี เอ็ม. วิลเลียมส์[4] คุชชิงเรียนที่โรงเรียนในเมืองคลีฟแลนด์ก่อนจะเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยเยลจนสำเร็จการศึกษาในปี ค.ศ. 1891 สี่ปีต่อมาเขาสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ด คุชชิงทำงานที่โรงพยาบาลแมสซาชูเซตส์และเป็นแพทย์ประจำบ้านด้านศัลยศาสตร์ที่โรงพยาบาลจอนส์ ฮอปกินส์ในเมืองบอลทิมอร์

หลังเรียนเฉพาะทางด้านศัลยกรรมสมอง คุชชิงในวัย 32 ปี ได้รับแต่งตั้งเป็นรองศาสตราจารย์ด้านศัลยศาสตร์ที่โรงพยาบาลจอนส์ ฮอปกินส์ ต่อมาในปี ค.ศ. 1911 เขาได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้าศัลยแพทย์ที่โรงพยาบาลปีเตอร์ เบนต์ บริแกมในเมืองบอสตัน[5] และดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ที่โรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ดในปีต่อมา[6]

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง คุชชิงรับราชการในหน่วยแพทย์ของกองทัพสหรัฐและเป็นหัวหน้าหน่วยศัลยศาสตร์ของโรงพยาบาลทหารในฝรั่งเศส ต่อมาเขาดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาอาวุโสของฝ่ายประสาทศัลยศาสตร์ของกองพลรบนอกประเทศของกองทัพสหรัฐ คุชชิงปลดประจำการในปี ค.ศ. 1919 และได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ Order of the Bath จากรัฐบาลบริเตน[7] และได้รับเหรียญ Distinguished Service Medal จากกองทัพสหรัฐ[8]

คุชชิงได้รับรางวัลพูลิตเซอร์สาขาชีวประวัติและอัตชีวประวัติจากหนังสือ Life of Sir William Osler ในปี ค.ศ. 1926[9] ระหว่างปี ค.ศ. 1933-1937 เขาดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านประสาทวิทยาที่โรงเรียนแพทย์เยล[6]

ด้านชีวิตส่วนตัว คุชชิงแต่งงานกับแคทารีน สโตน คราเวลล์ในปี ค.ศ. 1902 ทั้งคู่มีบุตรด้วยกัน 5 คน[10] คุชชิงเสียชีวิตด้วยภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือดในปี ค.ศ. 1939